Podziękowanie

Dzięki intuicji i odrobinie odwagi, które pojawiają się czasem nieomylnie we właściwym momencie, ta piosenka została otoczona profesjonalną i czułą opieką artystyczną. To była ogromna przyjemność pracować z doskonałymi muzykami, którzy również, a może przede wszystkim, są cudownymi ludźmi. Pełne skupienie i zaangażowanie a przy tym humor i lekkość tej współpracy, pozostawiły we mnie niezapomniany ślad.

W pierwszym zamyśle miały być w aranżacji subtelne, świąteczne dzwoneczki, które podkreślą rytm. Ale słuchając po raz pierwszy wykonania tej piosenki w studio, po kilku taktach wiedziałam już, że żadne dzwoneczki nie są potrzebne, bo zaburzą tylko jej szlachetną, minimalistyczną formę. Czasem mniej znaczy lepiej.

Z ogromnym wzruszeniem chciałabym podziękować muzykom, współtwórcom finalnego brzmienia tej piosenki, która dzięki ich talentom lśni dziś takim blaskiem:

Maciej Pawlak – dziękuję za zmysłową interpretację, za intuicję muzyczną, sugestie i za frazy nastrojone wrażliwością.

Jacek Szwaj – dziękuję za odkodowanie moich muzycznych intencji, doskonałą aranżację i elegancję jazzowych brzmień, które nadały jej lekkości.

Wojtek Stekla – dziękuję za wspaniałą atmosferę podczas nagrań, za siłę spokoju i znalezienie rozwiązania na koncept, który wymagał szybkiej adaptacji.

Paulina GrochowskaStekla – dziękuję za serdeczność, uśmiech i stworzenie nam świątecznego nastroju w studio, gdy za oknem była jeszcze ciepła jesień.

Na zakończenie tego niezwykłego roku 2023, pozostawiam ten utwór wszystkim, którzy potrzebują inspiracji przed nowym, pięknym etapem w życiu.

Dziękuję tym, którzy zainspirowali mnie do twórczej pracy i angażując swój talent, pilnowali, by jakość tej twórczości była jak najwyższa.

cdn.

Wykonawcy

fot: Karol Nycz

Maciej Pawlak

Wybitnie utalentowany wokalista i aktor musicalowy, koncertujący w Polsce i za granicą z repertuarem filmowym, rozrywkowym i musicalowym. Związany artystycznie m.in. z Teatrem Muzycznym Roma, Teatrem Rampa, Teatrem Potem-o-tem oraz Teatrem Syrena w Warszawie, Mazowieckim Teatrem Muzycznym, Teatrem Muzycznym w Poznaniu, Teatrem Muzycznym w Łodzi, Gliwickim Teatrem Muzycznym, Krakowskim Teatrem Variete, Teatrem Rozrywki w Chorzowie, Operą i Filharmonią Podlaską w Białymstoku.

Uhonorowany wieloma nagrodami, m.in. Teatralną Nagrodą Muzyczną im. Jana Kiepury w kat. „Najlepszy Wokalista Musicalowy” za rolę Pippina w 2020 roku.

W listopadzie 2023 wydał swój pierwszy album „Tides and Times” w duecie z pianistką Kariną Komenderą. To zachwycające połączenie subtelności z intensywnością. Oryginalne, absolutnie unikatowe w swojej formie brzmienie na polskim rynku muzycznym, które prezentuje mało znane w Polsce i wymagające wykonawczo utwory musicalowe. Wszystko zaaranżowane w wysmakowany, oszczędny sposób, który wydobywa wysycony zmysłowością głos Macieja. Głos, który brzmi jak doskonały instrument muzyczny.

fot: Ksenia Shaushyshvili

Jacek Szwaj

Charyzmatyczny, niezwykle utalentowany pianista jazzowy młodego pokolenia, doceniony wielokrotnie nagrodami. Otrzymał m.in. pierwszą nagrodę w międzynarodowym konkursie improwizacji do filmu Instant Composition Contest na festiwalu Transatlantyk w 2012 roku. Jako aranżer i kompozytor od lat współpracuje z muzykami światowej rangi w międzynarodowych i polskich projektach artystycznych.

W 2020 roku wydał pierwszy autorski album pt. „Envoi” z zespołem Jacek Szwaj Trio. „Sesja Envoi zawiera autorskie kompozycje pianisty, elokwentnego improwizatora oraz aranżera, które z gracją impresyjnie rozgrywa perfekcyjne trio. Jazzowe brzmienie doskonale wpasowane w format wirtuozerskiej prezentacji staje się naczelną strukturą dla koncepcji całej płyty.” /Dionizy Piątkowski – Era Jazzu/

W muzyce z łatwością porusza się w wielu stylach, od muzyki klasycznej poprzez musical, jazz, czy muzykę filmową. Wydaje się być człowiekiem z innej epoki, gdzie dominowała elegancja, dbałość o styl wypowiedzi, znajomość sztuki i dobre maniery. Kocha wszystko, co ma znamiona klasyki. I tak też brzmią jego jazzowe improwizacje. Są pełne elegancji, temperamentu i zaskakujących, nieoczywistych fraz, w których, poza jazzową formą, brzmi niezwykły pierwiastek piękna.